Na een urenlange busrit kwamen we uiteindelijk aan in Zedelgem voor onze wedstrijd tegen de buren van Diensten aan Huis Zedelgem.

In het verleden hebben we al een aantal keren de spreekwoordelijke degens gekruisd en telkenmale zagen we een leuke en spannende wedstrijd.

We maken ons op voor een sportieve namiddag (voor de spelers dan toch).

Het begin van de wedstrijd zag er veelbelovend uit en er werd aan een snel tempo gespeeld waardoor er al vlug een kloofje op het scorebord verscheen. Verdedigend hielden we goed stand en aanvallend ging de bal er goed in, maar vergaten we soms dat er nog teammates op het plein stonden. Na quarter 1 hadden we al een comfortabele voorsprong van 5 – 20.

In quarter twee gingen we op hetzelfde elan door en was het af en toe rommelig. Soms gaven we nu teveel passen.Die deksele bal wou maar niet door die ring. Wat er de vorige wedstrijden lukte wou nu maar niet lukken.Maar wat we wel zagen op het terrein was een ploeg jonge gasten die met fun spelen en proberen een zo goed mogelijk resultaat te hebben.

De rust werd bereikt met een 9 – 37 tussenstand.

Na de koffie dienden we weer ons plaatsje te zoeken op het terrein maar het was al snel duidelijk dat er geen kruid gewassen was tegen ons in de Bosserij. Er werd nu wel mooi samengespeeld en iedereen mocht zijn welverdiende punten scoren. Mooi ! Zedelgem kwam wel sterker uit de kleedkamers en maakte nu ook een aantal mooie punten.

Quarter drie werd afgesloten met een 19 – 57 stand.

De buit was binnen en ook in het vierde quarter werd er nog serieus gespeeld en gevochten voor iedere bal. Ook een dikke chapeau aan onze buren voor het geleverde spel.

De derde overwinning op vier was binnen : 25 – 74 !

Good job coach en spelers en tevens een dikke pluim aan onze twee tafelofficials !!!!

Onze eerste verplaatsing naar het “verre” Oost-Vlaanderen was een wedstrijd in en tegen Aalter A.

De jongens uit Cremstad hadden hun eerste wedstrijd met ruime cijfers gewonnen en gezien zij vorig jaar landelijk speelden was er in eerste instantie sprake van “damage controle” !

Enkele spelers van ons hadden last van een plaagje en speelden dus niet op hun volledige sterkte …

Na een paar minuten in het eerste quarter dacht het publiek dat ze naar een voetbalwedstrijd aan het kijken waren want het stond 0 – 1 ! Het was wachten tot diep in het eerste kwart om een veldkorf te zien en de Aalterse punten kwamen enkel en alleen van vrijworpen. Er werd heel goed verdedigd maar in offence lieten we ook veel steken vallen. Na 10 minuten basket : 5 – 11.

Het tweede quarter was nog maar net gestart en dankzij enkele mooie korven (samenspel = scoren) liepen we voorzichtjes uit op onze tegenstanders. Onze verdediging bleef netjes gesloten en nu kwamen we aanvallend ook beter uit de verf. We gingen de rust in met een geruststellende : 19 – 32 op het scorebord. We wreven ons ogen uit, want was totaal onverwacht !

Na de pauze kwamen de Cremboys met het mes tussen de tanden de kleedkamer uitgestormd en wisten we de eerste vijf minuten niet wat ons overkwam. Er werd een 9 – 0 geplaatst en paniek sloop langzaam aan in de rangen. Gelukkiglijk konden we wat weerwerk bieden, maar op een bepaald ogenblik waren zij genaderd tot op drie luttele puntjes ! Ai ai het verschrikkelijke derde quartersyndroom. Een kleine wake-up call van coach Kurt aan de plaatselijke beenhouwerij en we waren terug vertrokken. Op het eind van het derde quarter was onze voorsprong nog een beetje gegroeid : 33 – 47. Een mirakel in wording.

In het vierde quarter behielden we onze kalmte en rust (ons handelsmerk) en mits het incasseren van de nodige klappen konden we de wedstrijd controleren en uitspelen.

We maakten ons op voor een mooie en weliswaar onverhoopte overwinning : 46 – 68 !!!

Van damage controle gesproken …. We zijn klaar voor de burenwedstrijd tegen Avanti volgende week zaterdag !

Proficiat aan coach en alle spelers !

Wedstrijdverslag tegen Holstra-Wevelgem B :

In de heenronde beleefden we (helaas) een kleine nederlaag tegen hen en het was duidelijk dat we uit onze “schelpe” dienden te komen op dit vroege middaguur.

De gekwetste Pepijn was thuis aan het duimen voor zijn ploegmakkers.

We namen een razende start … nu ja, razend ! Het was een rommelig zooitje, maar we herpakten ons snel en bouwden een kleine voorsprong uit van 1 – 6. Helaas bleef Holstra ook niet bij de pakken zitten en door het vele balverlies (teveel om echt op te noemen) en de gebrekkige afwerking stond er na quarter 1 16 – 7 op het Wevelgems scoreboord af te lezen.

“Ai, ai” moesten we daarvoor zo vroeg opstaan, dachten al velen in de tribune. Na een kleine donderpreek van de coach waren ze plotseling allemaal wakker geschoten en zagen we plots dat we nog met anderen op het veld stonden en dat een verdediging best gesloten kan blijven. Wat een schril contrast met het eerste quarter. De balverliezen werden bijna tot nul herleid en onze afwerkingsgraad schoot als een raket de lucht in. Een quarter om duimen en vingers af te likken. 27 – 29 aan de rust.

Na de koffiepauze dommelden we weer een beetje in slaap en vervielen we helaas terug in een oude vervelende gewoonte … Na een minuut of vier spelen in quarter drie kwamen we weer onder stoom te staan, maar een bal op het scorebord besliste er anders over. Het scorebord gaf de geest en het euvel werd een paar minuten later hersteld, maar de swung was er uit. De stroom zat terug in het scorebord, maar niet in ons. Na drie quarters was het terug nek-aan-nek : 41 – 39.

De luidruchtige supporters in de tribune deden ook hun vocale duit in het zakje, maar dit werd niet altijd gesmaakt op het terrein. Af en toe een paar boze blikken vlogen in onze riching. De wedstrijd werd bitsig en hard zonder echt vuil te worden. Maar de Merels lieten het hoofd niet zakken en vochten terug. Met nog een tweetal minuten op de klok kwamen we opnieuw aan de leiding en de zege kon ons niet meer ontglippen : 49 – 53 !!!

Er werd ondanks het vroege uur bijna gedanst op de tribunes.

Mooi, mooi !

Een dikke pluim voor onze tien gladiatoren en hun coach.

Doe zo verder.

Wedstrijdverslag tegen Gullegem A :
————————————————

De eerste wedstrijd van de terugronde was er ééntje waarbij we toch een beetje revanchegevoelens hadden want in de heenronde hebben we in Gullegem een voorsprong van 25 punten uit
handen gegeven om uiteindelijk met twee puntjes te verliezen.

Dit scenario diende ten allen tijde vermeden te worden !

Er was ook spanning voor het maken van het honderdste punt in de vrijworpencompetitie, maar dit probleem werd al na de eerste poging van de plank geveegd !

Maar het was Gullegem die de beste start nam en die dekselse nr. 15 was weer alom tegenwoordig ! Na een eerste scrimage onder de borden waren we vertrokken en zagen we een gelijkopgaande wedstrijd. Verdedigend hadden we ons handen vol, maar iedereen hield zich aan zijn verdedigende taak ! Mooi !

De defensieve energie had natuurlijk zijn invloed op de aanvallende, maar daar maalde niemand over (toch niet wat ik gehoord heb). Na quarter één hingen de spreekwoordelijke bordjes bijna gelijk : 12 – 14.

De duimschroeven werden bij Gullegem nog een beetje strakker aangespannen en daardoor konden we ons offensief een beetje meer uitleven. Iedereen kwam netjes aan bod zodat iedereen zijn steentje kon bijdragen aan het groepsresultaat. Aan de rust hadden we een kleine voorsprong opgebouwd van 6 punten : 28 – 22.

Na de koffiepauze (nou ja) stond Gullegem als eerste het terrein op terwijl onze jongens zich mentaal aan het voorbereiden waren voor de twee helft van de wedstrijd.
Men bleef op hetzelfde elan doorgaan en de tegenstanders raakten stilletjes in foutenlast en de toegekende vrijworpen werden nu eens niet vakkundig de nek omgewrongen ! Er is verbetering merkbaar.

In onze euforie vergaten we soms dat basketploeg een ploegsport is en dat men als ploeg de beste resultaten haalt,maar dit is misschien muggezifterij ! Toch bleef het een nagelbijtertje van formaat en waren beide ploegen elkaar waard, maar wij waren toch een beetje meer waard …

Onze voorsprong werd steeds groter en groter (en groter zou Urbanus zeggen) en na het derder quarter stond er hoog in de lucht 43 – 32 te flikkeren.

In het laatste quarter kwam Gullegem nog sterk opzetten, maar we gaven niet op en streden soms letterlijk voor iedere bal.

Na het laatste fluitsignaal van de scheidrechters (die eveneens een pluim verdienden) konden we genieten van onze revanche : 53 – 42 !!!

Good job guys & coach ! One team…great opportunities !

Wedstrijdverslag tegen Koksijde A :
———————————————-

Een wedstrijd in en tegen Koksijde A heeft ons nog nooit een goed resultaat opgeleverd, telkenmale krijgen we daar een ferme pandoering om ons oren !

Door een letsel was Xander niet aanwezig, maar we duimen voor een spoedig herstel !

Na een korte studieronde begon de wedstrijd volop en zagen we een spannende en leuke wedstrijd. Beide teams waren elkaar waardig : ieder scoorde om beurt, ieder miste om beurt !

Maar het belangrijkste was dat we Koksijde geen duimbreed toegaven en zelfs heel eventjes op voorsprong kwamen (wie had dat ooit durven dromen), maar op het eind van Q1 kwamen zij via vele vrijworpen weer langszij en sloten zelfs Q1 af met een kleine voorsprong : 13 – 11.

In quarter twee probeerden we verder te gaan op het elan van de eerste tien minuten, maar helaas … Het afwerkingspercentage van hen ging de lucht in, terwijl dit van ons … Wat we ook probeerden ze waren niet te stoppen : na een eerste helft stond er hoog en droog 37 – 21 te lezen.

Eventjes alles on hold en de puntjes terug op i zetten, moet coach gedacht hebben toen hij zijn manne(tjes) terug op het veld stuurde. In het verschrikkelijke derde quarter namen we zelfs de bovenhand van Koksijde en toonden we de kustjongens dat we meer kunnen dan dat we soms zelf geloven ! Er werd terug samengespeeld en ook verdedigend kwamen we sterker voor de dag. We wonnen zelfs het derde quarter met 12 – 14.

Het laatste quarter was er echter teveel aan en het vet was duidelijk van de soep. Maar we lieten het koppeke niet hangen en probeerden toch nog een verdienstelijke wedstrijd te spelen. Dit lukte ons ook !

We verloren de wedstrijd wel met 65 – 47, maar het was onze beste wedstrijd ooit in Koksijde !

“Thumbs up, guys !”

Wedstrijdverslag tegen Sijsele B :
——————————————-

Gisteren stond er één van de weinige spreekwoordelijke burenduels op het programma, nl. tegen onze buren van Sijsele (toch op de wereldbol).

Konden we de positieve lijn van de vorige weken doortrekken ? Of was het een tijdelijke opflakkering ?
Na een spannende wedstrijd van onze landelijke was het onze beurt om Oostkamp trots te maken !

We waren terug op volle “sterkte”.

De eerste twee punten namen we zo als gewoonlijk weer voor ons rekening …maar dan nam Sijsele de teugels in handen en werden we met lange afstandsraketten bestookt die hun doel jammergenoeg niet misten. We waren eventjes van ons melk en alle andere melkproducten.

Na quarter één stond er op 6 – 15 op het bord te flikkeren !

Na het verwijderen van de slapers uit onze ogen werden we langzaam wakker en in het tweede quarter grepen we onze tegenstanders spreekwoordelijk bij de keel en kwamen zij al heel vroeg in de wedstrijd in foutenlast. Tja, dat was dan ook wel ons verdienste te noemen ! Voor het eerst in lang zagen we een ploeg die mooi samenspeelde en iedereen speelde voor elkaar ! Nice !

We draaiden de rollen om en gingen met een kleine voorsprong de rust in : 27 – 22.

De rustpauze bracht onze vechtlust (in de positieve zin van het woord) niet tot een stilstand, maar volgden de ingeslagen weg met verve. De ballen vlogen vlotjes door het netje en er werd ook duchtig gebikkeld onder de eigen korf. We hadden Sijsele af en toe in een houdgreep. Quarter drie werd afgesloten op 44 – 28.

In het laatste quarter was het eerder evenwichtig ! Sijsele gaf niet op en wij bleven onze taken netjes uitvoeren. Toch nog eventjes paniek … want deze wedstrijd mochten we niet meer uit handen geven.

Met een grote smile tot achter onze oren hoorden we het verlossende geluid van de buzzer ! De ganse bank vloog recht ! Mooi, mooi ! De eerste overwinning in de competitie was binnen : 55 – 39 !

Proficiat aan alle jongens en coach !

Keep up the good work !”

Wedstrijdverslag tegen Melco Ieper A :
—————————————————
De twee wedstrijden voor ons waren geëindigd met een score van meer dan 100 punten voor de thuisploeg en gezien onze klassering in de competie vreesden we eerlijk gezegd allemaal een beetje voor zo’n scenario.

Wegens een hoogtestage (Tristan) en stage in het buitenland (Maarten) stonden er maar 9 gladiatoren in de Ieperse arena.

De talrijk meegereisde supporters zagen al vlug een eerste voorsprong voor onze jonge Merels (0 – 2), maar dan viel onze aanvalsmachine stil en kregen we een 15 – 0 om de oren. Gelukkiglijk konden we net voor het eindsignaal nog de achterstand verkleinen tot 15 – 6.

Het tweede quarter was heel evenwichtig en beide verdedigingsgordels bleven goed gesloten en de talrijke luchtgevechten waren leuk om te zien (toch in deze streek) !

We gingen de rust in met een stand van 25 – 16 (10 – 10 in q2).

Met het hoofd omhoog trokken we de kleedkamer in om een preek te krijgen van onze coach (oef geen donderpreek), maar het hielp duidelijk wel. In het derde quarter bleven we knokken voor elke bal en sprongen net alsof ons leven er vanaf hing.

Net toen we met onze neus aan het venster kwamen steken, kreeg Maxim een ferme tik op zijn neus ! En toen waren we nog met acht.

Na tien minuten heldhaftig verweer hingen de bordjes gelijk : 33 – 33. We konden onze ogen niet geloven, de zege van vorige week had ons duidelijk nieuwe zuurstof gegeven.

Het laatste quarter beloofde een nagelbijter te worden. Bij een stand van 40 – 41 konden we voor de tweede of derde maal van een kleine voorsprong genieten, maar helaas leden we op een slecht moment een drietal balverliezen. Deze werden vakkundig afgemaakt door de Kattenjongens. Deze klap kwamen we niet meer te boven : 48 – 43 !

Wat een wedstrijd ! We hadden dit niet verwacht.

Een applaus op alle banken was terecht !

We zijn duidelijk op goede weg ! “No blood, no glory !”

Bekerwedstrijd tegen Eernegem :
——————————————-
“De kortste weg naar Europa is de beker !

“De weg naar Europa leidt eerst via Eernegem.

Ook de scheidsrechters hadden er duidelijk zin in want de wedstrijd startte 5 minuten vroeger dan gepland. Jammer voor de talrijke supporters die nog in de file stonden !

Ondanks het vroege uur waren onze k(M)erels bij de pinken. De eerste punten namen we vlotjes voor ons rekening. Maar al vlug kwam Eernegem op de proppen en zagen we een evenwichtige eerste quarter. De zenuwen stonden wel strak gespannen bij beide ploegen wat de afwerking niet altijd ten goede kwam. Na quarter 1 stond er 8 – 13 op het mooie scorebord te lezen (hint hint).

In het tweede quarter zagen we twee aanvallend ingestelde ploegen en werd er “soms vergeten dat er ook nog verdedigd diende te worden. Af en toe leken we meer op de wandelclub “De Vrolijke Stappers! Na een mooie score eventjes genieten en terug stappen; De lucht- en grondduels werden talrijker en na een spannende eerste helft hingen de bordjes terug gelijk. 30 – 30!

Een kort bezoek aan de kleedkamer en een babbel met coach Franklin leverde 11 aandachtige spelers op want ons vreselijk derde quarterspook dook plotseling weer op.
“Niets daarvan” dachten ze alle elf(jes) en de tweede helft werd in opperste concentratie aangevat. Al snel konden we een klein kloofje opbouwen, maar telkenmale kwam onze tegenstanders weer terug. Mooi om te zien ! We zouden meer van dergelijke wedstrijden moeten hebben : een mooi gevulde tribune met positieve mensen en twee ploegen die duidelijk aan elkaar gewaagd waren. Het spook van het 3e quarter was verjaagd (hopelijk toch) : 44 – 50.

Sommigen in de tribune waren al aan het dromen van de Lotto-Arena, maar er diende nog een vierde quarter gespeeld te worden. Daarin konden we al vlug een kloof van 10 punten opbouwen, maar dan zag je de twijfel in de ogen terug toeslaan.

Eernegem gaf niet op, maar dichter dan 4 punten kwamen ze nooit.

Uiteindelijk konden we het laken definitief naar ons toetrekken en mochten we onze eerste overwinning van het seizoen smaken : 65 – 70.

De vreugde-uitbarsting was er ééntje dat kon tellen en sprak boekdelen.

Proficiat aan de jongens en coach ! Ook een proficiat aan onze tegenstrevers uit Eernegem voor de sportieve wedstrijd.”