In de heenronde verloren wij tegen Wervik B met 34 – 39 en we wisten dus dat we voor een moeilijke taak stonden. Door enkele afwezigen en gekwetsten kon coach Franklin slechts over acht fitte spelers beschikken.
Coach Franklin had de moeilijke taak om het onmogelijke te realiseren. Onze dank om deze taak op zich te willen nemen.
De wedstrijd startte heel maar dan ook heel gesloten en na een eerste time-out na een drietal minuten stond de beginstand nog steeds op het scorebord te blinken : 0 – 0 !
Ondanks ons gestaltevoordeel was het toch Wervik die een eerste kloof kon slaan. Door de vele afwezigen was het een beetje zoeken in het begin naar onze positie : 8 – 5 na quarter 1.
In het tweede quarter vonden we wel onze plaats op het terrein en kwamen we tot besef dat we wel meer konden dan we zelf konden vermoeden. De kloof werd stilletjes aan gedicht en we gingen de rust in met een stand van 15 – 16 !
Na de rustpauze kwamen de Oostkampse Merel(tje)s terug het terrein op met het geloof in eigen kunnen en werd ons gestaltevoordeel eindelijk uitgespeeld onder de borden. De aanvalsmachine begon op volle toeren te draaien en we scoorden in het derde quarter evenveel punten als in quarter 1 en 2 samen. 26 – 32 na quarter drie.
Met nog tien minuten op de klok te lezen werd het vierde quarter aangevat. De voorsprong werd door goed combinatiespel verder uitgebouwd maar telkenmale kwamen onze Wervikse vrienden terug opzetten. Plots was onze voorsprong geslonken tot een viertal punten, maar in paniek sloegen we nooit ! Eventjes terug het gaspedaal in duwen en we waren weer vertrokken.
Eindelijk mochten we opnieuw proeven van een verdiende overwinning : 37 – 51 ! Wie had dat gedacht ?
Proficiat aan coach Frankin en zijn acht pupillen (letterlijk en figuurlijk) : Dante, Rémy, Joben, Baptist, Maarten, Mathieu, Rune en Levi.”