Het hing al een tijdje in de lucht dat de wedstrijd van afgelopen weekend een thriller zou gaan worden. Het nadeel hiervan is dat ook de spelertjes dit maar al te goed beseften, waardoor ze zeer zenuwachtig aan de wedstrijd begonnen.
Het werd een wedstrijd met ups en downs langs beide kanten.
Iedere keer toen we op de tribune dachten van hupla we zijn vertrokken, prikte Sijsele stevig tegen waardoor onze jongens terug in hun schelp kropen.
Op het einde van het derde quarter en begin vierde quarter leek het even dat onze jongens het opgegeven hadden (stand op 4 min. van het einde was 51-39), maar niets was minder waar.
Ze slaagden er andermaal in het knoppeke in hun hoofd om te draaien en met het hart van een leeuw knokten ze zich terug in de wedstrijd. De talrijk gevulde en zeer aanwezige tribune van Sijsele verstijfde en was plots amper hoorbaar, daar waar aan de kant van Oostkamp de supporters zich de longen uit hun lijf schreeuwden. Zou het dan toch nog lukken … Aanval na aanval lukte en Sijsele werd niet meer geduld onder hun eigen korf.
Op een kleine tien seconden van het eindsignaal konden we naderen tot op één puntje, maar er overheen springen lukte net niet meer.
Het vatje was leeg, moegestreden en beseffend dat er meer in zat moesten we onze meerdere erkennen in Sijsele. Maar trots op ons laatste wapenfeit konden we toch met een goed gevoel huiswaarts terugkeren.
Q1: 17-16
Q2: 11-14
Q3: 15-7
Q4: 10-12
Eindscore: 51-50
Speelden mee: Jens, Damasso, Laurens, Joben, Thomas, Fre, Baptist, Milo, Matthieu & Simon.
Afwezig: Remy