Na een lange zoektocht naar sporthal De Zwaluw (dankzij de vele wegomleidingen) speelden we gisteren Westhoek Zwevezele : een ploeg met een mix aan leeftijden.

De wedstrijd werd in slaapmodus opgestart en al vlug hadden we een kleine achterstand. Vooral omdat één van hun spelers niet af te stoppen was … Hij maakte bijna alle punten en was heel moeilijk te verdedigen. Maar uiteindelijk vonden we een goede manier, maar toch werden er nog veel gemakkelijke korven gemist ! Na het eerste quarter hadden we een kleine achterstand : 12 – 9.

Het tweede quarter werd veel beter aangevat en hun scoringsmachine werd vakkundig aan banden gelegd (chapeau gastjes voor de defensieve inzet) en we raakten meer en meer in ons spel. De kleine achterstand werd omgezet in een kleine voorsprong van 4 punten : 18 – 22. We zagen zelf een buzzer-beater !

Wat we in het derde quarter te zien kregen was bijna ongelooflijk … Als een sympathiek pletwals(je) rolden we over de tegenstanders heen en slaagden we erin hun belangrijkste speler volledig uit de wedstrijd te houden (via dubbelteaming, helpdefense …). De bal ging vlotjes rond en de meeste aanvallen werden al scorend afgerond. In het derde quarter scoorden we 32 punten terwijl we slechts 4 puntjes tegen kregen.

De kopjes bij de tegenstanders ging niet naar beneden en vol overgave werd het vierde quarter aangevat en zagen we nog een aardig potje basketbal.

Na 4 quarters stond de einduitslag 26 – 68 op het scorebord en was de tweede overwining een feit !

Een dikke pluim voor coach Franklin en zijn kornuiten Pepijn, Tristan, Kobe, Maarten, Toon, Levi, Siebe, Andreas en Dante.

Op naar de volgende wedstrijd tegen Kortrijk C.

Wegens “beroepsverplichtingen” konden Kobe en Andreas niet aanwezig zijn en zat Toon hopelijk voor de laatste keer in de ziekenboeg, maar we mochten Robin en Ruben van de B’tjes hartelijk welkom heten (waarvoor onze dank natuurlijk).
Voor de eerste keer dit jaar hebben we letterlijk naar onze tegenstander opgekeken … ! Man, wat een lengteverschil !!!
De eerste minuten waren onze gastjes nog duidelijk onder de indruk en bijna iedere aanval werd vakkundig afgestopt met een “dakgoot”. Ook mochten we genieten van hoe-gooi-ik-een-spelertje-door-de-zaal !
Na een kleine aanpassingsperiode werd er toch gescoord, maar het overwicht van Knokke-Heist was duidelijk te bemerken en het eerste quarter werd afgesloten met een 6 – 14 stand.
Na enkele taktische bijsturingen van coach Franklin werd het spel verlegd door onze kabouters en zagen we een gelijk opgaande wedstrijd.
Er werd gevochten voor iedere bal en dit werd soms letterlijk genomen !
Helaas bleef de achtpuntenkloof op het scorebord staan en werd er gerust bij een 18 – 26 stand.

We vreesden dan natuurlijk het “derde quarter” !
Maar niets was minder waar ! De bal werd mooi rond gespeeld en er werd zelfs inside gegaan ! We naderden tot op 4 punten, maar dan werd onze aanvalslust gestopt door een tweetal verre pogingen van Knokke-Heist. Het derde quarter werd afgesloten op 28 – 36.
Het vierde quarter werd aangevat met een gezonde strijdlust, maar uiteindelijk moesten we het onderspit delven na een reuzematch (of was het een wedstrijd tegen reuzen ?) en stond de eindstand van 33 – 46 op het bord !
Toch een dikke proficiat voor Pepijn, Tristan, Levi, Maarten, Ruben, Robin, Bram, Siebe en Dante voor het geleverde spel en dit andermaal onder een schitterende regie van coach Franklin.
Doe zo verder mannetjes !

“Omstreeks 14.30 uur mochten we aantreden tegen de benjamins van Wibac.
De eerste minuut was voor ons en we hadden al een kansje of twee, maar dan schoot Wibac uit hun kramen (mede door een paar verkeerde passen en balverliezen) en konden ze al vlug een kloof slaan.
Pas na ongeveer 8 minuten spelen ging de bal er voor de eerste keer in en was de ban spreekwoordelijk gebroken.
Na het eerste quarter stond er 13-2 te lezen in sporthal Ledegem.
Het tweede quarter verliep een stuk vlotter en aangenamer en was het spel aan beide kanten best te genieten. Beide ploegen hielden elkaar in evenwicht en de rust werd bereikt met een 22 – 9 stand.
…

De jongens en meisjes van Wibac kwamen sterker uit de pauze, maar ondanks dat zagen we veel mooie bewegingen die helaas telkenmale niet verzilverd werden : shots botsten net op de ring, lay-ups werd jammer genoeg gemist … Het kan alleen maar verbeteren !
En dat deed het ook, in het vierde quarter ging de bal er terug in en werden zowel de verdediging als de aanval aangescherpt. De spelertjes van Wibac konden slechts 6 punten scoren en wij 10 !

Dit om met een positieve gedachte te eindigen, natuurlijk.
Na 40 minuten inzet was er een 43 – 23 af te lezen op het scorebord.
Ondanks de nederlaag vertrokken Pepijn, Tristan, Maarten, Kobe, Andreas, Dante, Bram, Siebe, Levi en coach Franklin met een goed gevoel terug richting Oostkamp.
Bedankt Toon om te komen supporteren voor je ploeg en hopelijk raak je snel verlost van je kwetsuur !”