Een snelle blik vooraf op de reeds behaalde resultaten van onze tegenstander beloofde niet veel goeds. Ze raasden over alles en iedereen in onze poule waarbij ze telkens zelf ruim boven de 100 punten scoorden en hun tegenstanders lieten stranden rond de 40 punten …
Maar goed, iedere wedstrijd moet gespeeld worden. Je weet maar nooit …
Al snel werd duidelijk dat ze ook onze scalp zouden nemen. Gent was stukken groter, breder, sneller, agressiever, enz. dan onze Oostkampse merels.
Zeker het eerste quarter waren we wat onder de indruk en toonden we teveel respect aan onze tegenstander, maar naarmate de wedstrijd vorderde slaagden we er toch in om hen ook eens ons spel op te dringen.
De verdediging werd aangescherpt en in de aanval konden we toch eens tegenprikken.
Op 3 minuten voor het einde stonden er ‘slechts’ 97 punten bij Falco te pinken, zouden we erin slagen hen toch onder de 100 punten te houden ? Helaas niet, Falco duwde nog eens door en haalde moeiteloos deze grens.
We vochten voor wat we waard waren en toonden ons karakter. Mooi om zien was dat er telkens een hechte ploeg merels op (en naast) het veld stond en ze mekaar bleven steunen.
Het was een zware wedstrijd voor onze jongens, maar wel eentje waar ze ongetwijfeld veel hebben van bijgeleerd.
Mooie eindnoot: we slaagden erin om Gent tegen ons hun ‘laagst’ aantal gescoorde punten dit seizoen te laten scoren. Nu rest ons nog de terugwedstrijd waarin we proberen om de puntenkloof nog te verkleinen.
Eindstand: 38-112